కొడుకుల్లేనోళ్ళు

పిల్లల్లేనాళ్ళకంటే

కొడుకుల్లేనాళ్ళే కొట్టుమిట్టాడారు

కూతుర్ని కాదన్న క్రూర సమాజంలో

మనుగడకోసం మసిలిపోయారు!

పట్టుపావడా జరీ వోణీలు

పట్టపురాణుల తలదన్నే బాణీలు

పరువుకు పట్టంగట్టిన 

అమ్మనాన్నలు అలమటించక తప్పలేదు!

కాలుడితో కదనానికి

కాడి రమ్మంటుంటే

కవ్వింపుకు తలొగ్గి తల్లడిల్లిపోయారు

పున్నామ మేమిటి, పుత్రుడేడని వుడుక్కు చచ్చారు!

నీతి మాలినోడి ఒప్పే

నీతున్నోడికి తప్పు

గొయ్యితీత రానోడి వురివేత

యీ సమాజాని కతి మెప్పు!

నిరాశను నిండుగా నింపి

నిజమంటూ ఒక పేరు పెట్టి

ఎప్పుడో రాబోయే చావు

నేడే రుచి చూపటం లౌఖ్యానికే నప్పు!

ఆడబిడ్డ నడ్డి వంచమనీ

మొగ్గలోనే తుంచమనీ

పనికట్టుకు నూరిపోసినోళ్ళు

అమ్మలు, అమ్మమ్మలే విజానికి!

కాదని యెదిరించే

కనిపెంచారు తల్లిదండ్రులు

కళ్ళల్లో వత్తులేసుకు

సంఘంలో యెత్తులు తల్లుల సొత్తు చేసారు!

ఇల్లాల్ని తెచ్చుకొన్నందుకు

పాపం, కన్నతల్లుల్నొదులుకోవటం

కళ్ళనీళ్ళు కారితే 

కనిపిస్తాయేమోనని దాచుకోవటం!

కసాయితనం

కన్నాళ్ళదా, కాలానిదా?

అనుకొంటూనే, అరా వదులుకోవటం

అరమరకలు లేని 

బంధం అసలు లేకనే లేక పోవటం

ఎవరు చేసిన పడికట్టో

యీ గట్టులేని కాల సముద్రంలో కొట్టుకు పోవటం?

శరత్ పున్నమి

(ఆశ్వయుజ పున్నమినే శరత్ పున్నమంటారు. శరత్ కాలాన్ని సూచించే శారద (నవ) రాత్రులు, పౌర్ణమి యెంత ప్రసిధ్ధమయినవో తెలీదు గానీ, కలలు గనే కవుల కలాల ద్వారా వడివడిగా ప్రవహించే రక్తం మేలుకొలిపే వూహల గిలిగింతలు మనకు అలనాటి నుండి చిర పరిచయాలే! అందుకే మనదేశంలో శరత్ లేక శరత్ చంద్రుడతి ప్రీతి పాత్రుడు!)

 అనుభవంలో:

నా  శరత్ పున్నమి

-----------------------------శ్యాం ప్రసాద్ బెజవాడ

కవితా నుడికారాల ముడులకు సాక్షులు

తోడులేని బంధాల కందాల చక్షువులు

మంద సమీర మేఘావృత వెన్నల రాశులు

శశి రతి సలిపెడు శారద రాత్రులు!

పుష్కరాల మునుపో నల్లని శారద పున్నమి

అనంత నాగుల విషాన్ని కక్కింది

కాలకూట సమమో కాదో నది మరి

కంఠాన నిలిపి నిలచి జీవించినదే సరి!

వికృత విన్యాసాల సంఘ, మానాటి మర్కటం

ఆమె నంతమొందించి పలికిన రోజది, కర్కశం

నలుగురు తల్లులకొక తండ్రి వుండాలన్నదవసరం

ఆమె లేక, అదలా కానేరదంటున్న హీన స్వరం!

నాలుగు భుజాలు కూడిన నిచ్చెన, కాయాన్ని పైకెత్తుకుంది

గుండెలోని  నిప్పులు జేర్చిన కుండ, నాచేతిని హత్తుకుంది!

మెట్టినింటికి మట్టెలు మిగిల్చి గట్టెక్కిపోయిం, దొక శ్రీమతి

కట్టలు తెగిన పాతచరిత్ర చుట్టచుట్టి పెట్టేయమందో, సుమతి!

పంతానికి తాగిన పచ్చిమందు, సీసా నిండుకుంది

మిన్నంటి సాగిన యేడుపు, అలసట నందుకుంది

ఆదర్శమేమో, అనర్ధమేదో, జరిగిన దానిలో సమర్ధమేమో

నే నడవటమే ముఖ్యం, కాలం గడవటమే ముఖ్యం!

మార్గం మరోటి లేదిక; మలుపు తిరుగడానికి.

దుర్గమ దుష్టాంతాలే నన్నీ; మరో తలుపు తెరువటానికి

అందరూ వుండి ఒంటరి నయిపోయానని, కినుక!

ఆవేశం కాని తుంటరి తనంతో మనసు నిండా అలుక!

రోజుకు గంటలెన్నో తెలీదు

మోజుకు యేది మిన్నో తెలీదు

గొడ్డులా పనిచేసినది కానేరదు నిజం

గానుగ కట్టిన గొడ్డయింది నా మనోగజం!

నాజివన యాగానికటుపై లేవు మహోగ్ర తర్పణలు

సుదూరపు వెలుగుల చిరుకోర్కెలే చర్విత చర్వణలు

చిరుదీపాలు తుదకు ప్రఛండ కాంతులు కానేలేదు

ఊహలు నిండిన వూసులు అనుభవానికి రానేలేదు!

వదలక, తరిమి తలదించింది నన్ను, విధి!

తర్కానికి తార్కాణం కారాదంటున్న మది!

అదొక యాగమనుకొని బ్రతికానిన్నాళ్ళు

మలిసంధ్య కాలాపన రాగమని బ్రతికానిన్నేళ్ళు!

పలుచన సలుపుతూ బ్రతుకింకెందుకు

లేని యే సుర భోగాల నందుకొనేందుకు

బాధను విడిచి బడలిక తీర్చుకొన్న తప్పేమిటి?

ఇంతటితో వూదుడు మానుకొన్న ముప్పేమిటి?

ఎట్టకేలకు దరిజేరి పోయా నా జీవన సంధ్య

అలుపుతో అహం సాగించింది గతాల నింధ్య!

ప్రతీ యేటా వచ్చిన, శరత్ పున్నమి కాంతి

పొసగనీయలేదు నా మనసు కెలాంటి విశ్రాంతి!

దివిని నిండి శరత్ చంద్రుని చుట్టేసాయి మేఘాల ముక్కలు

ఇది మరో శరత్ పున్నమన్నాయి  కన్నీటి చుక్కలు!

పెద్దరికం

పెద్దరికం

ఈదేశపు పెద్ద జబ్బు, పెద్దరికమంటే డబ్బు

కోరుకుంటేనే సుద్దులు, అలోచనుంటే బుధ్దులు!

ఎందుకు కొఱగాని యువత యేమయినా చెబుతుంది

తాతగ మారిన తనయుని రోతకు గురి చేస్తుంది!

మగతనాన్ని శంకించే నవతే మా యువగణం

మద్యం, మత్తు వాసనలకు సాగుతున్నదే రణం

జీవితమను మీటనిపుడు చేతికంటి వుంచాలి

పురిటి పాపలను సహితం ప్రభుత్వమే పెంచాలి

వుమ్మి అంటినా సరే, సొమ్ము మాకు కావాలి

కాలికి పని లేకుండా కైపు మాకు రావాలి

భోగ భాగవతము నేటి కధా వస్తువును నడుపు

అభాగినుల ఆర్తనాదమే అందుకు తొలి ఆట విడుపు

జంతు బంధ వారధిగా ధనమే మాకాధారం

వింత నడక మృగాలే మన రోడ్ల పైన విడ్డూరం!

అహంకార అనాగరికుల వారసత్వ ధోరణిలో

గతంలేదు, మతంలేదు మానవ కమతం లేదు

తప్పులు వెదికే నీలో తృప్తికి దారే లేదు

పప్పులుడకవని తెలిసీ కష్టానికి వళ్లు రాదు!

కావాలిసినదేంటి నీకు పెద్దరికపు జాలు నుంచి

వసి వాడిన కనుల క్రింద నలుపెక్కిన సాలు నుంచి

తెలియాలనుందా నీకు ముసలి జీవ సమర ఘోష

అర్హతగా ముందు వెదుకు, అవగాహనకంటూ భాష?

Do you believe the Adam & Eve story ? | Armed With The Truth !

Do you believe the Adam & Eve story ? | Armed With The Truth !

तकदीर The fate

तकदीर

तन बदलती है, तमन्ना भी
तनहा में रह जाते है, तरह तरह याद भी
अग्निपथ है प्रतीक्षा किस बात की
झेले जतन तो, यत्न किस साथ की
अल्फाज की अंदाज में, आग झेले हम
आह निकलती है, अब क्या राग ले ले हम 
तू मायुश, नहीं होश में हो
अनुरोध की आकाश का जोश में हो
तपन तन्हाई का दूर, सप्न सलाहों का हार
एहसास का अनुसार हाल यह बेकार हो 
अप्नियत ही इस वक्त तेरा हालत हो
सुख सा सुराख़ का ही, जमात हो!

तकदीर यह क्या, तरक्की की तराजू में
तकल्लुफ न, करे तमन्ना के नाराजी में !
                                    - श्याम प्रसाद